Nekwervel van Amotosaurus rotfeldensis.

Lang heeft dit dier bekend gestaan als Tanystropheus antiquus zonder dat het ooit tot een overtuigende wetenschappelijke beschrijving is gekomen. Toen die er dan uiteindelijk toch kwam bleek het niet langer gerechtvaardigd dit dier nog tot het genus Tanystropheus te rekenen en is er een nieuw geslacht opgericht waarin dit dier vooralsnog de enige soort is.

Daar waar bij Tanystropheus sprake is van twaalf nekwervels heeft Amotosaurus er slechts acht. De nekwervels zijn wel lang, maar niet zo extreem lang als bij een 'echte' Tanystropheus. Een volwassen dier zal zo'n 2-3 meter lang zijn geweest, waarvan de nek 50-70 cm was. Behalve tanden had het dier op zijn gehemelte ook kleine dentikels, kleine ronde tandjes die mogelijk dienst deden om de prooi vast te houden. De tanden die bij Tanystropheus grotendeels drie spitsen hebben zijn bij Amotosaurus kegelvormig. Een ander opvallend verschil met Tanystropheus is de tweede sacraalrib, die bij Amotosaurus gevorkt is en bij Tanystropheus niet. Al met al heeft Amotosaurus wel wat weg van zijn veel grotere familielid Tanystropheus, maar ook niet meer dan dat.

Amotosaurus was een niet al te grote sauriër met een lange slanke hals en breed-afgeplatte zwempoten.

Amotosaurus bracht het grootste deel van zijn tijd door in zee en leefde waarschijnlijk van kleine vissen, zachte schaaldieren en mollusken.

Resten van amotosaurussen zijn behalve in Winterswijk ook gevonden in Polen en in Midden- en Zuid-Duitsland.

De vondsten uit Winterswijk vertegenwoordigen het onderste deel van het Midden-Trias (Anisien), ongeveer 240 miljoen jaar geleden en zijn daarmee de meest recente.

De huidige stand van de wetenschap plaatst Amotosaurus ergens tussen Tanystropheus en Macrocnemus.

De enige vindplaats in Nederland is de Ankerpoortgroeve in Winterswijk. In Naturalis bevinden zich enkele wervels van deze vindplaats.

- Paul Albers, Naturalis